παράλληλος

Ancient Greek

Etymology

From παρα- (para-) +‎ ἀλλήλων (allḗlōn, “one another”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.rál.lɛː.los/ → /paˈral.li.los/ → /paˈra.li.los/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rál.lɛː.los/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈral.le̝.los/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈral.li.los/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈral.li.los/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈra.li.los/

Adjective

πᾰρᾰ́λληλος • (parállēlos) m or f (neuter πᾰρᾰ́λληλον); second declension

1. beside one another, side-by-side
2. parallel to or with
3. pleonastic, redundant

Declension

Second declension of πᾰρᾰ́λληλος; πᾰρᾰ́λληλον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πᾰρᾰ́λληλος parállēlos	πᾰρᾰ́λληλον parállēlon		πᾰρᾰλλήλω parallḗlō	πᾰρᾰλλήλω parallḗlō		πᾰρᾰ́λληλοι parállēloi	πᾰρᾰ́λληλᾰ parállēla
Genitive		πᾰρᾰλλήλου parallḗlou	πᾰρᾰλλήλου parallḗlou		πᾰρᾰλλήλοιν parallḗloin	πᾰρᾰλλήλοιν parallḗloin		πᾰρᾰλλήλων parallḗlōn	πᾰρᾰλλήλων parallḗlōn
Dative		πᾰρᾰλλήλῳ parallḗlōi	πᾰρᾰλλήλῳ parallḗlōi		πᾰρᾰλλήλοιν parallḗloin	πᾰρᾰλλήλοιν parallḗloin		πᾰρᾰλλήλοις parallḗlois	πᾰρᾰλλήλοις parallḗlois
Accusative		πᾰρᾰ́λληλον parállēlon	πᾰρᾰ́λληλον parállēlon		πᾰρᾰλλήλω parallḗlō	πᾰρᾰλλήλω parallḗlō		πᾰρᾰλλήλους parallḗlous	πᾰρᾰ́λληλᾰ parállēla
Vocative		πᾰρᾰ́λληλε parállēle	πᾰρᾰ́λληλον parállēlon		πᾰρᾰλλήλω parallḗlō	πᾰρᾰλλήλω parallḗlō		πᾰρᾰ́λληλοι parállēloi	πᾰρᾰ́λληλᾰ parállēla
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πᾰρᾰλλήλως parallḗlōs			πᾰρᾰλληλότερος parallēlóteros			πᾰρᾰλληλότᾰτος parallēlótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• πᾰρᾰλληλεπῐ́πεδος (parallēlepípedos)
• πᾰρᾰλληλόγραμμος (parallēlógrammos)
• πᾰρᾰλληλότης (parallēlótēs)
• πᾰρᾰλληλῐ́ζω (parallēlízō)
• πᾰρᾰλληλῐσμός (parallēlismós)
• πᾰρᾰλληλῐ́ᾱ (parallēlíā)

 

Descendants

• Greek: παράλληλος (parállilos)
• → Latin: parallēlus

Further reading

• “παράλληλος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “παράλληλος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• παράλληλος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

from παρά (pará, “beside”, “by”, “near”) + ἄλληλος (állēlos, “one another”), along each other

Adjective

παράλληλος • (parállilos) m (feminine παράλληλη, neuter παράλληλο)

1. (geometry, geography) parallel

Declension

Declension of παράλληλος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	παράλληλος •	παράλληλη •	παράλληλο •	παράλληλοι •	παράλληλες •	παράλληλα •
genitive	παράλληλου •	παράλληλης •	παράλληλου •	παράλληλων •	παράλληλων •	παράλληλων •
accusative	παράλληλο •	παράλληλη •	παράλληλο •	παράλληλους •	παράλληλες •	παράλληλα •
vocative	παράλληλε •	παράλληλη •	παράλληλο •	παράλληλοι •	παράλληλες •	παράλληλα •

Noun

παράλληλος • (parállilos) m (plural παράλληλοι)

1. (geography) parallel, line of latitude

Declension

declension of παράλληλος

case     \     number	singular	plural
nominative	παράλληλος •	παράλληλοι •
genitive	παραλλήλου •	παραλλήλων •
accusative	παράλληλο •	παραλλήλους •
vocative	παράλληλε •	παράλληλοι •

Related terms

• παράλληλα (parállila, “parallelwise”)

Further reading

• Παράλληλος κύκλος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el