παραμείναι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.měː.nai̯/ → /pa.raˈmi.nɛ/ → /pa.raˈmi.ne/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.měː.nai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈmi.nɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈmi.nɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈmi.ne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈmi.ne/

Verb

πᾰρᾰμείναι • (parameínai)

1. third-person singular aorist active optative of παραμένω (paraménō)