παραμείναιεν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.měː.nai̯.en/ → /pa.raˈmi.nɛ.en/ → /pa.raˈmi.ne.en/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.měː.nai̯.en/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈmi.nɛ.en/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈmi.nɛ.en/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈmi.ne.en/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈmi.ne.en/

Verb

πᾰρᾰμείναιεν • (parameínaien)

1. third-person plural aorist active optative of παραμένω (paraménō)