παραμείνω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.měː.nɔː/ → /pa.raˈmi.no/ → /pa.raˈmi.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.měː.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈmi.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈmi.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈmi.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈmi.no/

Verb

πᾰρᾰμείνω • (parameínō)

1. first-person singular aorist active subjunctive of παραμένω (paraménō)