παραμεμένηκα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.me.mé.nɛː.ka/ → /pa.ra.meˈme.ni.ka/ → /pa.ra.meˈme.ni.ka/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.me.mé.nɛː.ka/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ne̝.ka/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.ka/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.ka/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.ka/

Verb

πᾰρᾰμεμένηκᾰ • (parameménēka)

1. first-person singular perfect active indicative of παραμένω (paraménō)