παραμεμένηκας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.me.mé.nɛː.kas/ → /pa.ra.meˈme.ni.kas/ → /pa.ra.meˈme.ni.kas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.me.mé.nɛː.kas/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ne̝.kas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.kas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.kas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.kas/

Verb

πᾰρᾰμεμένηκᾰς • (parameménēkas)

1. second-person singular perfect active indicative of παραμένω (paraménō)