πείσμα

See also: πεῖσμα

Greek

Etymology

From Ancient Greek πεῖσμα (peîsma).

Noun

πείσμα • (peísma) n (plural πείσματα)

1. tenacity, persistence, stubbornness, obstinacy

Declension

declension of πείσμα

case     \     number	singular	plural
nominative	πείσμα •	πείσματα •
genitive	πείσματος •	πεισμάτων •
accusative	πείσμα •	πείσματα •
vocative	πείσμα •	πείσματα •

Synonyms

• (obstinacy, stubbornness): γινάτι n (gináti), ισχυρογνωμοσύνη f (ischyrognomosýni), καπρίτσιο n (kaprítsio)

Derived terms

• πεισματάρης m (peismatáris, “stubborn”)