πειθόμενον

See also: πειθόμενο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /peː.tʰó.me.non/ → /piˈθo.me.non/ → /piˈθo.me.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰó.me.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈtʰo.me.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈθo.me.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈθo.me.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈθo.me.non/

Participle

πειθόμενον • (peithómenon)

1. inflection of πειθόμενος (peithómenos):
   1. accusative singular masculine
   2. nominative/accusative/vocative singular neuter