περίεργος

Greek

Etymology

From Ancient Greek περίεργος (períergos).

Adjective

περίεργος • (períergos) m (feminine περίεργη, neuter περίεργο)

1. curious (eager to learn; inquisitive)
2. strange, peculiar, curious

Declension

Declension of περίεργος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	περίεργος •	περίεργη •	περίεργο •	περίεργοι •	περίεργες •	περίεργα •
genitive	περίεργου •	περίεργης •	περίεργου •	περίεργων •	περίεργων •	περίεργων •
accusative	περίεργο •	περίεργη •	περίεργο •	περίεργους •	περίεργες •	περίεργα •
vocative	περίεργε •	περίεργη •	περίεργο •	περίεργοι •	περίεργες •	περίεργα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο περίεργος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο περίεργος, etc.)

Related terms

• see: περιέργεια f (periérgeia, “curiosity”)