προτέροις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.té.roi̯s/ → /proˈte.rys/ → /proˈte.ris/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.té.roi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈte.rys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈte.rys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈte.rys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈte.ris/

Adjective

προτέροις • (protérois)

1. masculine/neuter dative plural of πρότερος (próteros)