προϊσχόμενος

Ancient Greek

Participle

προϊσχόμενος • (proïskhómenos) m (feminine προϊσχομένη, neuter προϊσχόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of προΐσχω (proḯskhō)

Declension

First and second declension of προϊσχόμενος; προϊσχομένη; προϊσχόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		προϊσχόμενος proïskhómenos	προϊσχομένη proïskhoménē	προϊσχόμενον proïskhómenon		προϊσχομένω proïskhoménō	προϊσχομένᾱ proïskhoménā	προϊσχομένω proïskhoménō		προϊσχόμενοι proïskhómenoi	προϊσχόμεναι proïskhómenai	προϊσχόμενᾰ proïskhómena
Genitive		προϊσχομένου proïskhoménou	προϊσχομένης proïskhoménēs	προϊσχομένου proïskhoménou		προϊσχομένοιν proïskhoménoin	προϊσχομέναιν proïskhoménain	προϊσχομένοιν proïskhoménoin		προϊσχομένων proïskhoménōn	προϊσχομένων proïskhoménōn	προϊσχομένων proïskhoménōn
Dative		προϊσχομένῳ proïskhoménōi	προϊσχομένῃ proïskhoménēi	προϊσχομένῳ proïskhoménōi		προϊσχομένοιν proïskhoménoin	προϊσχομέναιν proïskhoménain	προϊσχομένοιν proïskhoménoin		προϊσχομένοις proïskhoménois	προϊσχομέναις proïskhoménais	προϊσχομένοις proïskhoménois
Accusative		προϊσχόμενον proïskhómenon	προϊσχομένην proïskhoménēn	προϊσχόμενον proïskhómenon		προϊσχομένω proïskhoménō	προϊσχομένᾱ proïskhoménā	προϊσχομένω proïskhoménō		προϊσχομένους proïskhoménous	προϊσχομένᾱς proïskhoménās	προϊσχόμενᾰ proïskhómena
Vocative		προϊσχόμενε proïskhómene	προϊσχομένη proïskhoménē	προϊσχόμενον proïskhómenon		προϊσχομένω proïskhoménō	προϊσχομένᾱ proïskhoménā	προϊσχομένω proïskhoménō		προϊσχόμενοι proïskhómenoi	προϊσχόμεναι proïskhómenai	προϊσχόμενᾰ proïskhómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		προϊσχομένως proïskhoménōs				προϊσχομενώτερος proïskhomenṓteros				προϊσχομενώτᾰτος proïskhomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.