σκορπιοειδές

Ancient Greek

Etymology

Neuter form of σκορπῐοειδής (skorpioeidḗs, “scorpion-like”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skor.pi.o.eː.dés/ → /skor.pi.o.iˈðes/ → /skor.pi.o.iˈðes/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skor.pi.o.eː.dés/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skor.pi.o.iˈdes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /skor.pi.o.iˈðes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /skor.pi.o.iˈðes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /skor.pi.o.iˈðes/

Noun

σκορπῐοειδές • (skorpioeidés) n (genitive σκορπῐοειδοῦς); third declension

1. scorpion's-tail (Scorpiurus muricatus)

Inflection

Third declension of τὸ σκορπῐοειδές; τοῦ σκορπῐοειδοῦς (contracted, Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σκορπῐοειδές tò skorpioeidés	τὼ σκορπῐοειδεῖ tṑ skorpioeideî	τᾰ̀ σκορπῐοειδῆ tà skorpioeidê
Genitive	τοῦ σκορπῐοειδοῦς toû skorpioeidoûs	τοῖν σκορπῐοειδοῖν toîn skorpioeidoîn	τῶν σκορπῐοειδῶν tôn skorpioeidôn
Dative	τῷ σκορπῐοειδεῖ tôi skorpioeideî	τοῖν σκορπῐοειδοῖν toîn skorpioeidoîn	τοῖς σκορπῐοειδέσῐ / σκορπῐοειδέσῐν toîs skorpioeidési(n)
Accusative	τὸ σκορπῐοειδές tò skorpioeidés	τὼ σκορπῐοειδεῖ tṑ skorpioeideî	τᾰ̀ σκορπῐοειδῆ tà skorpioeidê
Vocative	σκορπῐοειδές skorpioeidés	σκορπῐοειδεῖ skorpioeideî	σκορπῐοειδῆ skorpioeidê
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “σκορπιοειδές”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σκορπιοειδές in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette