Wiktionary

σπαδονίζω

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

From σπάδων (spádōn, “eunuch”) +‎ -ίζω (-ízō, “a suffix forming a verb from a noun”)

Pronunciation

edit
 

Verb

edit

σπαδονίζω • (spadonízō)

  1. to castrate, emasculate
  2. to make flaccid

Conjugation

edit
   Present: σπᾰδονῐ́ζω, σπᾰδονῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σπᾰδονῐ́ζω σπᾰδονῐ́ζεις σπᾰδονῐ́ζει σπᾰδονῐ́ζετον σπᾰδονῐ́ζετον σπᾰδονῐ́ζομεν σπᾰδονῐ́ζετε σπᾰδονῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive σπᾰδονῐ́ζω σπᾰδονῐ́ζῃς σπᾰδονῐ́ζῃ σπᾰδονῐ́ζητον σπᾰδονῐ́ζητον σπᾰδονῐ́ζωμεν σπᾰδονῐ́ζητε σπᾰδονῐ́ζωσῐ(ν)
optative σπᾰδονῐ́ζοιμῐ σπᾰδονῐ́ζοις σπᾰδονῐ́ζοι σπᾰδονῐ́ζοιτον σπᾰδονῐζοίτην σπᾰδονῐ́ζοιμεν σπᾰδονῐ́ζοιτε σπᾰδονῐ́ζοιεν
imperative   σπᾰδόνῐζε σπᾰδονῐζέτω σπᾰδονῐ́ζετον σπᾰδονῐζέτων   σπᾰδονῐ́ζετε σπᾰδονῐζόντων
middle indicative σπᾰδονῐ́ζομαι σπᾰδονῐ́ζῃ,
σπᾰδονῐ́ζει 		σπᾰδονῐ́ζεται σπᾰδονῐ́ζεσθον σπᾰδονῐ́ζεσθον σπᾰδονῐζόμεθᾰ σπᾰδονῐ́ζεσθε σπᾰδονῐ́ζονται
subjunctive σπᾰδονῐ́ζωμαι σπᾰδονῐ́ζῃ σπᾰδονῐ́ζηται σπᾰδονῐ́ζησθον σπᾰδονῐ́ζησθον σπᾰδονῐζώμεθᾰ σπᾰδονῐ́ζησθε σπᾰδονῐ́ζωνται
optative σπᾰδονῐζοίμην σπᾰδονῐ́ζοιο σπᾰδονῐ́ζοιτο σπᾰδονῐ́ζοισθον σπᾰδονῐζοίσθην σπᾰδονῐζοίμεθᾰ σπᾰδονῐ́ζοισθε σπᾰδονῐ́ζοιντο
imperative   σπᾰδονῐ́ζου σπᾰδονῐζέσθω σπᾰδονῐ́ζεσθον σπᾰδονῐζέσθων   σπᾰδονῐ́ζεσθε σπᾰδονῐζέσθων
active
infinitive σπᾰδονῐ́ζειν σπᾰδονῐ́ζεσθαι
participle m σπᾰδονῐ́ζων σπᾰδονῐζόμενος
f σπᾰδονῐ́ζουσᾰ σπᾰδονῐζομένη
n σπᾰδονῐ́ζον σπᾰδονῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐσπᾰδόνῐζον, ἐσπᾰδονῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσπᾰδόνῐζον ἐσπᾰδόνῐζες ἐσπᾰδόνῐζε(ν) ἐσπᾰδονῐ́ζετον ἐσπᾰδονῐζέτην ἐσπᾰδονῐ́ζομεν ἐσπᾰδονῐ́ζετε ἐσπᾰδόνῐζον
middle indicative ἐσπᾰδονῐζόμην ἐσπᾰδονῐ́ζου ἐσπᾰδονῐ́ζετο ἐσπᾰδονῐ́ζεσθον ἐσπᾰδονῐζέσθην ἐσπᾰδονῐζόμεθᾰ ἐσπᾰδονῐ́ζεσθε ἐσπᾰδονῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σπᾰδονῐέω, σπᾰδονῐέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σπᾰδονῐέω σπᾰδονῐέεις σπᾰδονῐέει σπᾰδονῐέετον σπᾰδονῐέετον σπᾰδονῐέομεν σπᾰδονῐέετε σπᾰδονῐέουσῐ(ν)
optative σπᾰδονῐέοιμῐ σπᾰδονῐέοις σπᾰδονῐέοι σπᾰδονῐέοιτον σπᾰδονῐεοίτην σπᾰδονῐέοιμεν σπᾰδονῐέοιτε σπᾰδονῐέοιεν
middle indicative σπᾰδονῐέομαι σπᾰδονῐέῃ,
σπᾰδονῐέει 		σπᾰδονῐέεται σπᾰδονῐέεσθον σπᾰδονῐέεσθον σπᾰδονῐεόμεθᾰ σπᾰδονῐέεσθε σπᾰδονῐέονται
optative σπᾰδονῐεοίμην σπᾰδονῐέοιο σπᾰδονῐέοιτο σπᾰδονῐέοισθον σπᾰδονῐεοίσθην σπᾰδονῐεοίμεθᾰ σπᾰδονῐέοισθε σπᾰδονῐέοιντο
active middle
infinitive σπᾰδονῐέειν σπᾰδονῐέεσθαι
participle m σπᾰδονῐέων σπᾰδονῐεόμενος
f σπᾰδονῐέουσᾰ σπᾰδονῐεομένη
n σπᾰδονῐέον σπᾰδονῐεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σπᾰδονῐῶ, σπᾰδονῐοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σπᾰδονῐῶ σπᾰδονῐεῖς σπᾰδονῐεῖ σπᾰδονῐεῖτον σπᾰδονῐεῖτον σπᾰδονῐοῦμεν σπᾰδονῐεῖτε σπᾰδονῐοῦσῐ(ν)
optative σπᾰδονῐοίην,
σπᾰδονῐοῖμῐ 		σπᾰδονῐοίης,
σπᾰδονῐοῖς 		σπᾰδονῐοίη,
σπᾰδονῐοῖ 		σπᾰδονῐοῖτον,
σπᾰδονῐοίητον 		σπᾰδονῐοίτην,
σπᾰδονῐοιήτην 		σπᾰδονῐοῖμεν,
σπᾰδονῐοίημεν 		σπᾰδονῐοῖτε,
σπᾰδονῐοίητε 		σπᾰδονῐοῖεν,
σπᾰδονῐοίησᾰν
middle indicative σπᾰδονῐοῦμαι σπᾰδονῐῇ σπᾰδονῐεῖται σπᾰδονῐεῖσθον σπᾰδονῐεῖσθον σπᾰδονῐούμεθᾰ σπᾰδονῐεῖσθε σπᾰδονῐοῦνται
optative σπᾰδονῐοίμην σπᾰδονῐοῖο σπᾰδονῐοῖτο σπᾰδονῐοῖσθον σπᾰδονῐοίσθην σπᾰδονῐοίμεθᾰ σπᾰδονῐοῖσθε σπᾰδονῐοῖντο
active middle
infinitive σπᾰδονῐεῖν σπᾰδονῐεῖσθαι
participle m σπᾰδονῐῶν σπᾰδονῐούμενος
f σπᾰδονῐοῦσᾰ σπᾰδονῐουμένη
n σπᾰδονῐοῦν σπᾰδονῐούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐσπᾰδόνῐσᾰ, ἐσπᾰδονῐσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσπᾰδόνῐσᾰ ἐσπᾰδόνῐσᾰς ἐσπᾰδόνῐσε(ν) ἐσπᾰδονῐ́σᾰτον ἐσπᾰδονῐσᾰ́την ἐσπᾰδονῐ́σᾰμεν ἐσπᾰδονῐ́σᾰτε ἐσπᾰδόνῐσᾰν
subjunctive σπᾰδονῐ́σω σπᾰδονῐ́σῃς σπᾰδονῐ́σῃ σπᾰδονῐ́σητον σπᾰδονῐ́σητον σπᾰδονῐ́σωμεν σπᾰδονῐ́σητε σπᾰδονῐ́σωσῐ(ν)
optative σπᾰδονῐ́σαιμῐ σπᾰδονῐ́σειᾰς,
σπᾰδονῐ́σαις 		σπᾰδονῐ́σειε(ν),
σπᾰδονῐ́σαι 		σπᾰδονῐ́σαιτον σπᾰδονῐσαίτην σπᾰδονῐ́σαιμεν σπᾰδονῐ́σαιτε σπᾰδονῐ́σειᾰν,
σπᾰδονῐ́σαιεν
imperative   σπᾰδόνῐσον σπᾰδονῐσᾰ́τω σπᾰδονῐ́σᾰτον σπᾰδονῐσᾰ́των   σπᾰδονῐ́σᾰτε σπᾰδονῐσᾰ́ντων
middle indicative ἐσπᾰδονῐσᾰ́μην ἐσπᾰδονῐ́σω ἐσπᾰδονῐ́σᾰτο ἐσπᾰδονῐ́σᾰσθον ἐσπᾰδονῐσᾰ́σθην ἐσπᾰδονῐσᾰ́μεθᾰ ἐσπᾰδονῐ́σᾰσθε ἐσπᾰδονῐ́σᾰντο
subjunctive σπᾰδονῐ́σωμαι σπᾰδονῐ́σῃ σπᾰδονῐ́σηται σπᾰδονῐ́σησθον σπᾰδονῐ́σησθον σπᾰδονῐσώμεθᾰ σπᾰδονῐ́σησθε σπᾰδονῐ́σωνται
optative σπᾰδονῐσαίμην σπᾰδονῐ́σαιο σπᾰδονῐ́σαιτο σπᾰδονῐ́σαισθον σπᾰδονῐσαίσθην σπᾰδονῐσαίμεθᾰ σπᾰδονῐ́σαισθε σπᾰδονῐ́σαιντο
imperative   σπᾰδόνῐσαι σπᾰδονῐσᾰ́σθω σπᾰδονῐ́σᾰσθον σπᾰδονῐσᾰ́σθων   σπᾰδονῐ́σᾰσθε σπᾰδονῐσᾰ́σθων
active middle
infinitive σπᾰδονῐ́σαι σπᾰδονῐ́σᾰσθαι
participle m σπᾰδονῐ́σᾱς σπᾰδονῐσᾰ́μενος
f σπᾰδονῐ́σᾱσᾰ σπᾰδονῐσᾰμένη
n σπᾰδονῐ́σᾰν σπᾰδονῐσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐσπᾰδόνῐκᾰ, ἐσπᾰδόνῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσπᾰδόνῐκᾰ ἐσπᾰδόνῐκᾰς ἐσπᾰδόνῐκε(ν) ἐσπᾰδονῐ́κᾰτον ἐσπᾰδονῐ́κᾰτον ἐσπᾰδονῐ́κᾰμεν ἐσπᾰδονῐ́κᾰτε ἐσπᾰδονῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐσπᾰδονῐ́κω ἐσπᾰδονῐ́κῃς ἐσπᾰδονῐ́κῃ ἐσπᾰδονῐ́κητον ἐσπᾰδονῐ́κητον ἐσπᾰδονῐ́κωμεν ἐσπᾰδονῐ́κητε ἐσπᾰδονῐ́κωσῐ(ν)
optative ἐσπᾰδονῐ́κοιμῐ,
ἐσπᾰδονῐκοίην 		ἐσπᾰδονῐ́κοις,
ἐσπᾰδονῐκοίης 		ἐσπᾰδονῐ́κοι,
ἐσπᾰδονῐκοίη 		ἐσπᾰδονῐ́κοιτον ἐσπᾰδονῐκοίτην ἐσπᾰδονῐ́κοιμεν ἐσπᾰδονῐ́κοιτε ἐσπᾰδονῐ́κοιεν
imperative   ἐσπᾰδόνῐκε ἐσπᾰδονῐκέτω ἐσπᾰδονῐ́κετον ἐσπᾰδονῐκέτων   ἐσπᾰδονῐ́κετε ἐσπᾰδονῐκόντων
middle indicative ἐσπᾰδόνῐσμαι ἐσπᾰδόνῐσαι ἐσπᾰδόνῐσται ἐσπᾰδόνῐσθον ἐσπᾰδόνῐσθον ἐσπᾰδονῐ́σμεθᾰ ἐσπᾰδόνῐσθε ἐσπᾰδονῐ́δᾰται
subjunctive ἐσπᾰδονῐσμένος ὦ ἐσπᾰδονῐσμένος ᾖς ἐσπᾰδονῐσμένος ᾖ ἐσπᾰδονῐσμένω ἦτον ἐσπᾰδονῐσμένω ἦτον ἐσπᾰδονῐσμένοι ὦμεν ἐσπᾰδονῐσμένοι ἦτε ἐσπᾰδονῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐσπᾰδονῐσμένος εἴην ἐσπᾰδονῐσμένος εἴης ἐσπᾰδονῐσμένος εἴη ἐσπᾰδονῐσμένω εἴητον/εἶτον ἐσπᾰδονῐσμένω εἰήτην/εἴτην ἐσπᾰδονῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐσπᾰδονῐσμένοι εἴητε/εἶτε ἐσπᾰδονῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐσπᾰδόνῐσο ἐσπᾰδονῐ́σθω ἐσπᾰδόνῐσθον ἐσπᾰδονῐ́σθων   ἐσπᾰδόνῐσθε ἐσπᾰδονῐ́σθων
active
infinitive ἐσπᾰδονῐκέναι ἐσπᾰδονῐ́σθαι
participle m ἐσπᾰδονῐκώς ἐσπᾰδονῐσμένος
f ἐσπᾰδονῐκυῖᾰ ἐσπᾰδονῐσμένη
n ἐσπᾰδονῐκός ἐσπᾰδονῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐσπᾰδονῐ́κειν, ἐσπᾰδονῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσπᾰδονῐ́κειν,
ἐσπᾰδονῐ́κη 		ἐσπᾰδονῐ́κεις,
ἐσπᾰδονῐ́κης 		ἐσπᾰδονῐ́κει(ν) ἐσπᾰδονῐ́κετον ἐσπᾰδονῐκέτην ἐσπᾰδονῐ́κεμεν ἐσπᾰδονῐ́κετε ἐσπᾰδονῐ́κεσᾰν
middle indicative ἐσπᾰδονῐ́σμην ἐσπᾰδόνῐσο ἐσπᾰδόνῐστο ἐσπᾰδόνῐσθον ἐσπᾰδονῐ́σθην ἐσπᾰδονῐ́σμεθᾰ ἐσπᾰδόνῐσθε ἐσπᾰδονῐ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=σπαδονίζω&oldid=69690774"