συνόμνυμι

Ancient Greek

Alternative forms

• συνομνύω (sunomnúō)
• ξυνόμνῡμι (xunómnūmi) — Old Attic

Etymology

From συν- (sun-) +‎ ὄμνῡμι (ómnūmi).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.nóm.nyː.mi/ → /syˈnom.ny.mi/ → /siˈnom.ni.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.nóm.nyː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syˈnom.ny.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syˈnom.ny.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syˈnom.ny.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈnom.ni.mi/

Verb

σῠνόμνῡμῐ • (sunómnūmi)

1. to swear together
2. to promise by oath
3. to join in a league or confederacy
4. to form a confederacy with others
5. to conspire

Inflection

   Present: σῠνόμνῡμῐ, σῠνόμνῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνόμνῡμῐ	σῠνόμνῡς	σῠνόμνῡσῐ(ν)	σῠνόμνῠτον	σῠνόμνῠτον	σῠνόμνῠμεν	σῠνόμνῠτε	σῠνομνῠ́ᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνομνῠ́ω	σῠνομνῠ́ῃς	σῠνομνῠ́ῃ	σῠνομνῠ́ητον	σῠνομνῠ́ητον	σῠνομνῠ́ωμεν	σῠνομνῠ́ητε	σῠνομνῠ́ωσῐ(ν)
	optative	σῠνομνῠ́οιμῐ	σῠνομνῠ́οις	σῠνομνῠ́οι	σῠνομνῠ́οιτον	σῠνομνῠοίτην	σῠνομνῠ́οιμεν	σῠνομνῠ́οιτε	σῠνομνῠ́οιεν
	imperative		σῠνόμνῡ	σῠνομνῠ́τω	σῠνόμνῠτον	σῠνομνῠ́των		σῠνόμνῠτε	σῠνομνῠ́ντων
middle/ passive	indicative	σῠνόμνῠμαι	σῠνόμνῠσαι	σῠνόμνῠται	σῠνόμνῠσθον	σῠνόμνῠσθον	σῠνομνῠ́μεθα	σῠνόμνῠσθε	σῠνόμνῠνται
	subjunctive	σῠνομνῠ́ωμαι	σῠνομνῠ́ῃ	σῠνομνῠ́ηται	σῠνομνῠ́ησθον	σῠνομνῠ́ησθον	σῠνομνῠώμεθᾰ	σῠνομνῠ́ησθε	σῠνομνῠ́ωνται
	optative	σῠνομνῠοίμην	σῠνομνῠ́οιο	σῠνομνῠ́οιτο	σῠνομνῠ́οισθον	σῠνομνῠοίσθην	σῠνομνῠοίμεθᾰ	σῠνομνῠ́οισθε	σῠνομνῠ́οιντο
	imperative		σῠνόμνῠσο	σῠνομνῠ́σθω	σῠνόμνῠσθον	σῠνομνῠ́σθων		σῠνόμνῠσθε	σῠνομνῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠνομνῠ́ναι				σῠνόμνῠσθαι
participle	m	σῠνομνῡ́ς				σῠνομνῠ́μενος
	f	σῠνομνῦσᾰ				σῠνομνῠμένη
	n	σῠνομνῠ́ν				σῠνομνῠ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνώμνῡν, σῠνωμνῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνώμνῡν	σῠνώμνῡς	σῠνώμνῡ	σῠνώμνῠτον	σῠνωμνῠ́την	σῠνώμνῠμεν	σῠνώμνῠτε	σῠνώμνῠσᾰν
middle/ passive	indicative	σῠνωμνῠ́μην	σῠνώμνῠσο	σῠνώμνῠτο	σῠνώμνῠσθον	σῠνωμνῠ́σθην	σῠνωμνῠ́μεθᾰ	σῠνώμνῠσθε	σῠνώμνῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σῠνομέω, σῠνομέομαι, σῠνομοσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνομέω	σῠνομέεις	σῠνομέει	σῠνομέετον	σῠνομέετον	σῠνομέομεν	σῠνομέετε	σῠνομέουσῐ(ν)
	optative	σῠνομέοιμῐ	σῠνομέοις	σῠνομέοι	σῠνομέοιτον	σῠνομεοίτην	σῠνομέοιμεν	σῠνομέοιτε	σῠνομέοιεν
middle	indicative	σῠνομέομαι	σῠνομέῃ, σῠνομέει	σῠνομέεται	σῠνομέεσθον	σῠνομέεσθον	σῠνομεόμεθᾰ	σῠνομέεσθε	σῠνομέονται
	optative	σῠνομεοίμην	σῠνομέοιο	σῠνομέοιτο	σῠνομέοισθον	σῠνομεοίσθην	σῠνομεοίμεθᾰ	σῠνομέοισθε	σῠνομέοιντο
passive	indicative	σῠνομοσθήσομαι	σῠνομοσθήσῃ	σῠνομοσθήσεται	σῠνομοσθήσεσθον	σῠνομοσθήσεσθον	σῠνομοσθησόμεθᾰ	σῠνομοσθήσεσθε	σῠνομοσθήσονται
	optative	σῠνομοσθησοίμην	σῠνομοσθήσοιο	σῠνομοσθήσοιτο	σῠνομοσθήσοισθον	σῠνομοσθησοίσθην	σῠνομοσθησοίμεθᾰ	σῠνομοσθήσοισθε	σῠνομοσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σῠνομέειν			σῠνομέεσθαι		σῠνομοσθήσεσθαι
participle	m	σῠνομέων			σῠνομεόμενος		σῠνομοσθησόμενος
	f	σῠνομέουσᾰ			σῠνομεομένη		σῠνομοσθησομένη
	n	σῠνομέον			σῠνομεόμενον		σῠνομοσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σῠνομῶ, σῠνομοῦμαι, σῠνομοσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνομῶ	σῠνομεῖς	σῠνομεῖ	σῠνομεῖτον	σῠνομεῖτον	σῠνομοῦμεν	σῠνομεῖτε	σῠνομοῦσῐ(ν)
	optative	σῠνομοίην, σῠνομοῖμῐ	σῠνομοίης, σῠνομοῖς	σῠνομοίη, σῠνομοῖ	σῠνομοῖτον, σῠνομοίητον	σῠνομοίτην, σῠνομοιήτην	σῠνομοῖμεν, σῠνομοίημεν	σῠνομοῖτε, σῠνομοίητε	σῠνομοῖεν, σῠνομοίησᾰν
middle	indicative	σῠνομοῦμαι	σῠνομῇ	σῠνομεῖται	σῠνομεῖσθον	σῠνομεῖσθον	σῠνομούμεθᾰ	σῠνομεῖσθε	σῠνομοῦνται
	optative	σῠνομοίμην	σῠνομοῖο	σῠνομοῖτο	σῠνομοῖσθον	σῠνομοίσθην	σῠνομοίμεθᾰ	σῠνομοῖσθε	σῠνομοῖντο
passive	indicative	σῠνομοσθήσομαι	σῠνομοσθήσῃ	σῠνομοσθήσεται	σῠνομοσθήσεσθον	σῠνομοσθήσεσθον	σῠνομοσθησόμεθᾰ	σῠνομοσθήσεσθε	σῠνομοσθήσονται
	optative	σῠνομοσθησοίμην	σῠνομοσθήσοιο	σῠνομοσθήσοιτο	σῠνομοσθήσοισθον	σῠνομοσθησοίσθην	σῠνομοσθησοίμεθᾰ	σῠνομοσθήσοισθε	σῠνομοσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σῠνομεῖν			σῠνομεῖσθαι		σῠνομοσθήσεσθαι
participle	m	σῠνομῶν			σῠνομούμενος		σῠνομοσθησόμενος
	f	σῠνομοῦσᾰ			σῠνομουμένη		σῠνομοσθησομένη
	n	σῠνομοῦν			σῠνομούμενον		σῠνομοσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνώμοσᾰ, σῠνωμοσᾰ́μην, σῠνωμόσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνώμοσᾰ	σῠνώμοσᾰς	σῠνώμοσε(ν)	σῠνωμόσᾰτον	σῠνωμοσᾰ́την	σῠνωμόσᾰμεν	σῠνωμόσᾰτε	σῠνώμοσᾰν
	subjunctive	σῠνομόσω	σῠνομόσῃς	σῠνομόσῃ	σῠνομόσητον	σῠνομόσητον	σῠνομόσωμεν	σῠνομόσητε	σῠνομόσωσῐ(ν)
	optative	σῠνομόσαιμῐ	σῠνομόσειᾰς, σῠνομόσαις	σῠνομόσειε(ν), σῠνομόσαι	σῠνομόσαιτον	σῠνομοσαίτην	σῠνομόσαιμεν	σῠνομόσαιτε	σῠνομόσειᾰν, σῠνομόσαιεν
	imperative		σῠνόμοσον	σῠνομοσᾰ́τω	σῠνομόσᾰτον	σῠνομοσᾰ́των		σῠνομόσᾰτε	σῠνομοσᾰ́ντων
middle	indicative	σῠνωμοσᾰ́μην	σῠνωμόσω	σῠνωμόσᾰτο	σῠνωμόσᾰσθον	σῠνωμοσᾰ́σθην	σῠνωμοσᾰ́μεθᾰ	σῠνωμόσᾰσθε	σῠνωμόσᾰντο
	subjunctive	σῠνομόσωμαι	σῠνομόσῃ	σῠνομόσηται	σῠνομόσησθον	σῠνομόσησθον	σῠνομοσώμεθᾰ	σῠνομόσησθε	σῠνομόσωνται
	optative	σῠνομοσαίμην	σῠνομόσαιο	σῠνομόσαιτο	σῠνομόσαισθον	σῠνομοσαίσθην	σῠνομοσαίμεθᾰ	σῠνομόσαισθε	σῠνομόσαιντο
	imperative		σῠνόμοσαι	σῠνομοσᾰ́σθω	σῠνομόσᾰσθον	σῠνομοσᾰ́σθων		σῠνομόσᾰσθε	σῠνομοσᾰ́σθων
passive	indicative	σῠνωμόσθην	σῠνωμόσθης	σῠνωμόσθη	σῠνωμόσθητον	σῠνωμοσθήτην	σῠνωμόσθημεν	σῠνωμόσθητε	σῠνωμόσθησᾰν
	subjunctive	σῠνομοσθῶ	σῠνομοσθῇς	σῠνομοσθῇ	σῠνομοσθῆτον	σῠνομοσθῆτον	σῠνομοσθῶμεν	σῠνομοσθῆτε	σῠνομοσθῶσῐ(ν)
	optative	σῠνομοσθείην	σῠνομοσθείης	σῠνομοσθείη	σῠνομοσθεῖτον, σῠνομοσθείητον	σῠνομοσθείτην, σῠνομοσθειήτην	σῠνομοσθεῖμεν, σῠνομοσθείημεν	σῠνομοσθεῖτε, σῠνομοσθείητε	σῠνομοσθεῖεν, σῠνομοσθείησᾰν
	imperative		σῠνομόσθητῐ	σῠνομοσθήτω	σῠνομόσθητον	σῠνομοσθήτων		σῠνομόσθητε	σῠνομοσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σῠνομόσαι			σῠνομόσᾰσθαι		σῠνομοσθῆναι
participle	m	σῠνομόσᾱς			σῠνομοσᾰ́μενος		σῠνομοσθείς
	f	σῠνομόσᾱσᾰ			σῠνομοσᾰμένη		σῠνομοσθεῖσᾰ
	n	σῠνομόσᾰν			σῠνομοσᾰ́μενον		σῠνομοσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνωμόθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	σῠνωμόθην	σῠνωμόθης	σῠνωμόθη	σῠνωμόθητον	σῠνωμοθήτην	σῠνωμόθημεν	σῠνωμόθητε	σῠνωμόθησᾰν
	subjunctive	σῠνομοθῶ	σῠνομοθῇς	σῠνομοθῇ	σῠνομοθῆτον	σῠνομοθῆτον	σῠνομοθῶμεν	σῠνομοθῆτε	σῠνομοθῶσῐ(ν)
	optative	σῠνομοθείην	σῠνομοθείης	σῠνομοθείη	σῠνομοθεῖτον, σῠνομοθείητον	σῠνομοθείτην, σῠνομοθειήτην	σῠνομοθεῖμεν, σῠνομοθείημεν	σῠνομοθεῖτε, σῠνομοθείητε	σῠνομοθεῖεν, σῠνομοθείησᾰν
	imperative		σῠνομόθητῐ	σῠνομοθήτω	σῠνομόθητον	σῠνομοθήτων		σῠνομόθητε	σῠνομοθέντων
							passive
infinitive							σῠνομοθῆναι
participle	m						σῠνομοθείς
	f						σῠνομοθεῖσᾰ
	n						σῠνομοθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: σῠνομώμοκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνομώμοκᾰ	σῠνομώμοκᾰς	σῠνομώμοκε(ν)	σῠνομωμόκᾰτον	σῠνομωμόκᾰτον	σῠνομωμόκᾰμεν	σῠνομωμόκᾰτε	σῠνομωμόκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνομωμόκω	σῠνομωμόκῃς	σῠνομωμόκῃ	σῠνομωμόκητον	σῠνομωμόκητον	σῠνομωμόκωμεν	σῠνομωμόκητε	σῠνομωμόκωσῐ(ν)
	optative	σῠνομωμόκοιμῐ, σῠνομωμοκοίην	σῠνομωμόκοις, σῠνομωμοκοίης	σῠνομωμόκοι, σῠνομωμοκοίη	σῠνομωμόκοιτον	σῠνομωμοκοίτην	σῠνομωμόκοιμεν	σῠνομωμόκοιτε	σῠνομωμόκοιεν
	imperative		σῠνομώμοκε	σῠνομωμοκέτω	σῠνομωμόκετον	σῠνομωμοκέτων		σῠνομωμόκετε	σῠνομωμοκόντων
		active
infinitive		σῠνομωμοκέναι
participle	m	σῠνομωμοκώς
	f	σῠνομωμοκυῖᾰ
	n	σῠνομωμοκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• συνόμνυμι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• συνόμνυμι - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “συνόμνυμι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press