σφαγέας

Greek

Etymology

From Ancient Greek σφαγεύς (sphageús).

Noun

σφαγέας • (sfagéas) m (plural σφαγείς)

1. slayer, butcher, slaughterer

Declension

declension of σφαγέας

case     \     number	singular	plural
nominative	σφαγέας •	σφαγείς •
genitive	σφαγέα •	σφαγέων •
accusative	σφαγέα •	σφαγείς •
vocative	σφαγέα •	σφαγείς •
alternative genitive singular σφαγέως

Synonyms

• μακελάρης m (makeláris)
• χασάπης m (chasápis)

Related terms

• see: σφαγή f (sfagí, “slaughter”)