σχοίνινος

Ancient Greek

Etymology

From σχοῖνος (skhoînos, “rush”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰǒi̯.ni.nos/ → /ˈsçy.ni.nos/ → /ˈsçi.ni.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰǒi̯.ni.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈskʰy.ni.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsçy.ni.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsçy.ni.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsçi.ni.nos/

Adjective

σχοίνῐνος • (skhoíninos) m (feminine σχοινῐ́νη, neuter σχοίνῐνον); first/second declension

1. made of rushes

Inflection

First and second declension of σχοίνῐνος; σχοινῐ́νη; σχοίνῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σχοίνῐνος skhoíninos	σχοινῐ́νη skhoinínē	σχοίνῐνον skhoíninon		σχοινῐ́νω skhoinínō	σχοινῐ́νᾱ skhoinínā	σχοινῐ́νω skhoinínō		σχοίνῐνοι skhoíninoi	σχοίνῐναι skhoíninai	σχοίνῐνᾰ skhoínina
Genitive		σχοινῐ́νου skhoinínou	σχοινῐ́νης skhoinínēs	σχοινῐ́νου skhoinínou		σχοινῐ́νοιν skhoinínoin	σχοινῐ́ναιν skhoinínain	σχοινῐ́νοιν skhoinínoin		σχοινῐ́νων skhoinínōn	σχοινῐ́νων skhoinínōn	σχοινῐ́νων skhoinínōn
Dative		σχοινῐ́νῳ skhoinínōi	σχοινῐ́νῃ skhoinínēi	σχοινῐ́νῳ skhoinínōi		σχοινῐ́νοιν skhoinínoin	σχοινῐ́ναιν skhoinínain	σχοινῐ́νοιν skhoinínoin		σχοινῐ́νοις skhoinínois	σχοινῐ́ναις skhoinínais	σχοινῐ́νοις skhoinínois
Accusative		σχοίνῐνον skhoíninon	σχοινῐ́νην skhoinínēn	σχοίνῐνον skhoíninon		σχοινῐ́νω skhoinínō	σχοινῐ́νᾱ skhoinínā	σχοινῐ́νω skhoinínō		σχοινῐ́νους skhoinínous	σχοινῐ́νᾱς skhoinínās	σχοίνῐνᾰ skhoínina
Vocative		σχοίνῐνε skhoínine	σχοινῐ́νη skhoinínē	σχοίνῐνον skhoíninon		σχοινῐ́νω skhoinínō	σχοινῐ́νᾱ skhoinínā	σχοινῐ́νω skhoinínō		σχοίνῐνοι skhoíninoi	σχοίνῐναι skhoíninai	σχοίνῐνᾰ skhoínina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σχοινῐ́νως skhoinínōs				σχοινῐνώτερος skhoininṓteros				σχοινῐνώτᾰτος skhoininṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “σχοίνινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σχοίνινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette