υποθήκευση
Greek edit
Etymology edit
First attested around 1848.[1] From υποθηκεύω (ypothikévo), from the Ancient Greek ὑποθήκη (hupothḗkē).
Noun edit
υποθήκευση • (ypothíkefsi) f
- hypothecation (use of property as security for a loan)
Declension edit
declension of υποθήκευση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | υποθήκευση • | υποθηκεύσεις • | |
| genitive | υποθήκευσης • | υποθηκεύσεων • | |
| accusative | υποθήκευση • | υποθηκεύσεις • | |
| vocative | υποθήκευση • | υποθηκεύσεις • | |
| Older or formal genitive singular: υποθηκεύσεως • | |||
References edit
- ^ υποθήκευση - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.