φθειρομένους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰtʰeː.ro.mé.nuːs/ → /ɸθi.roˈme.nus/ → /fθi.roˈme.nus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰtʰeː.ro.mé.nuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰtʰi.roˈme.nus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸθi.roˈme.nus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fθi.roˈme.nus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fθi.roˈme.nus/

Participle

φθειρομένους • (phtheiroménous)

1. masculine accusative plural of φθειρόμενος (phtheirómenos)