φθορία

Ancient Greek

Etymology

From φθείρω (phtheírō) +‎ -ία (-ía).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰtʰo.rí.aː/ → /ɸθoˈri.a/ → /fθoˈri.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰtʰo.rí.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰtʰoˈri.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸθoˈri.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fθoˈri.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fθoˈri.a/

Noun

φθορῐ́ᾱ • (phthoríā) f (genitive φθορῐ́ᾱς); first declension

1. corruption, mischief
   • 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, The Oath

Declension

First declension of ἡ φθορῐ́ᾱ; τῆς φθορῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ φθορῐ́ᾱ hē phthoríā	τὼ φθορῐ́ᾱ tṑ phthoríā	αἱ φθορῐ́αι hai phthoríai
Genitive	τῆς φθορῐ́ᾱς tês phthoríās	τοῖν φθορῐ́αιν toîn phthoríain	τῶν φθορῐῶν tôn phthoriôn
Dative	τῇ φθορῐ́ᾳ têi phthoríāi	τοῖν φθορῐ́αιν toîn phthoríain	ταῖς φθορῐ́αις taîs phthoríais
Accusative	τὴν φθορῐ́ᾱν tḕn phthoríān	τὼ φθορῐ́ᾱ tṑ phthoríā	τᾱ̀ς φθορῐ́ᾱς tā̀s phthoríās
Vocative	φθορῐ́ᾱ phthoríā	φθορῐ́ᾱ phthoríā	φθορῐ́αι phthoríai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἀρρενοφθορία (arrhenophthoría)

Related terms

• ἀδιαφθορία (adiaphthoría)
• ἀεμοφθορία (aemophthoría)
• αἱλιφθορία (hailiphthoría)
• ἁλιφθορία (haliphthoría)
• ἀλληλοφθορία (allēlophthoría)
• ἀφθορία (aphthoría)
• βῐοφθορία (biophthoría)
• ναυφθορία (nauphthoría)
• οἰκοφθορία (oikophthoría)

Further reading

• “φθορία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• φθορία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette