χτυπάω

Greek

Alternative forms

• χτυπώ (chtypó) (variant)
• κτυπώ (ktypó), κτυπάω (ktypáo) (with formal κτ-)

Etymology

χτυπώ (chtypó) + -άω (-áo). Inherited from Byzantine Greek χτυπῶ (khtupô), from Ancient Greek κτυπῶ (ktupô) with [kt] > [xt], contracted form of κτυπέω (ktupéō).

Pronunciation

• IPA^(key): /xtiˈpa.o/
• Hyphenation: χτυ‧πά‧ω

Verb

χτυπάω • (chtypáo) / χτυπώ (imperfect χτυπούσα/χτύπαγα, past χτύπησα, passive χτυπιέμαι, p‑past χτυπήθηκα, ppp χτυπημένος)

1. (transitive) to strike, knock, hit, beat

   Antonym: αντιχτυπώ (antichtypó)

2. to clack (noise)
3. to beat (heart etc.)
4. (intransitive) to be hurt
5. (transitive) to ring (bell etc.)
   1. to toll, ring

      Για ποιον χτυπά η καμπάνα ― Gia poion chtypá i kampána ― For whom the bell tolls

   2. to ring (bell, doorbell, etc)

Conjugation

χτυπάω / χτυπώ, χτυπιέμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	χτυπάω, χτυπώ	χτυπήσω	χτυπιέμαι	χτυπηθώ
2 sg	χτυπάς	χτυπήσεις	χτυπιέσαι	χτυπηθείς
3 sg	χτυπάει, χτυπά	χτυπήσει	χτυπιέται	χτυπηθεί
1 pl	χτυπάμε, χτυπούμε	χτυπήσουμε, [‑ομε]	χτυπιόμαστε	χτυπηθούμε
2 pl	χτυπάτε	χτυπήσετε	χτυπιέστε, (‑ιόσαστε)	χτυπηθείτε
3 pl	χτυπάνε, χτυπάν, χτυπούν(ε)	χτυπήσουν(ε)	χτυπιούνται, (‑ιόνται)	χτυπηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	χτυπούσα, χτύπαγα	χτύπησα	χτυπιόμουν(α)	χτυπήθηκα
2 sg	χτυπούσες, χτύπαγες	χτύπησες	χτυπιόσουν(α)	χτυπήθηκες
3 sg	χτυπούσε, χτύπαγε	χτύπησε	χτυπιόταν(ε)	χτυπήθηκε
1 pl	χτυπούσαμε, χτυπάγαμε	χτυπήσαμε	χτυπιόμασταν, (‑ιόμαστε)	χτυπηθήκαμε
2 pl	χτυπούσατε, χτυπάγατε	χτυπήσατε	χτυπιόσασταν, (‑ιόσαστε)	χτυπηθήκατε
3 pl	χτυπούσαν(ε), χτύπαγαν, (χτυπάγανε)	χτύπησαν, χτυπήσαν(ε)	χτυπιόνταν(ε), χτυπιόντουσαν, χτυπιούνταν	χτυπήθηκαν, χτυπηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα χτυπάω, θα χτυπώ ➤	θα χτυπήσω ➤	θα χτυπιέμαι ➤	θα χτυπηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα χτυπάς, …	θα χτυπήσεις, …	θα χτυπιέσαι, …	θα χτυπηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … χτυπήσει   έχω, έχεις, … χτυπημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … χτυπηθεί   είμαι, είσαι, … χτυπημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … χτυπήσει   είχα, είχες, … χτυπημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … χτυπηθεί   ήμουν, ήσουν, … χτυπημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … χτυπήσει   θα έχω, θα έχεις, … χτυπημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … χτυπηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … χτυπημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	χτύπα, χτύπαγε	χτύπησε, χτύπα	—	χτυπήσου
2 pl	χτυπάτε	χτυπήστε	χτυπιέστε	χτυπηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	χτυπώντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας χτυπήσει ➤		χτυπημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	χτυπήσει		χτυπηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

Compounds

• βροντοχτυπάω (vrontochtypáo, “bang”)
• ερωτοχτυπημένος (erotochtypiménos, “love-struck”)
• καριδιοχτυπάω (karidiochtypáo), καρδιοχτυπώ
• κονταροχτυπώ (kontarochtypó)
• ξαναχτυπάω (xanachtypáo), ξαναχτυπώ (xanachtypó)
• χτυποκάρδι n (chtypokárdi)

Related terms

Stem χτυπ-

• αχτύπητος (achtýpitos, “unbeaten; unsurpassed”, adjective)
• χτύπημα n (chtýpima, “blow”)
• χτυπητήρι n (chtypitíri)
• χτυπητός (chtypitós)
• χτύπος m (chtýpos, “rap, knocking, beating”)

Stem κτυπ-

• κτυπώ (ktypó) (formal alternative)
• αντίκτυπος m (antíktypos, “repercussions”)

Further reading

• χτυπώ, -άω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.