аванта
Bulgarian edit
Etymology edit
From either Turkish avanta or Greek αβάντα (avánta), from Old Italian avantare, avanti or avante.
Pronunciation edit
Noun edit
ава́нта • (avánta) f
- (colloquial) acquisition of something without effort, or undeservingly; a bargain, steal
Declension edit
Declension of ава́нта
Derived terms edit
- ава́нтаджия (avántadžija)
- ава́нтаджийски (avántadžijski)
- ава́нтаджийство (avántadžijstvo)
Adverb edit
ава́нта • (avánta)
References edit
- “аванта”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “аванта”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
- Georgiev, Vladimir I., editor (1971), “ава̀нта”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volumes 1 (А – З), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences Pubg. House, →ISBN, page 2
- “аванта”, in Български тълковен речник [Bulgarian Explanatory Dictionary] (in Bulgarian), fourth edition, Sofia: Nauka i Izkustvo, 2005, page 16