бунтовник
Macedonian edit
Pronunciation edit
Noun edit
бунтовник • (buntovnik) m (feminine бунтовничка, relational adjective бунтовнички)
Declension edit
Declension of бунтовник
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | бунтовник | бунтовници |
| definite unspecified | бунтовникот | бунтовниците |
| definite proximal | бунтовников | бунтовнициве |
| definite distal | бунтовникон | бунтовницине |
| vocative | бунтовнику | бунтовници |
| count form | — | бунтовника |
Serbo-Croatian edit
Pronunciation edit
Noun edit
бу̀нто̄внӣк m (Latin spelling bùntōvnīk)
Declension edit
Declension of бунтовник
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | бу̀нто̄внӣк | бу̀нто̄внӣци |
| genitive | бунтовника | бунтовника |
| dative | бунтовнику | бунтовницима |
| accusative | бунтовника | бунтовнике |
| vocative | бу̀нто̄внӣче | бунтовници |
| locative | бунтовнику | бунтовницима |
| instrumental | бунтовником | бунтовницима |