ванчын
Dungan edit
Etymology edit
Cognate to Standard Mandarin 完成 (wánchéng).
Pronunciation edit
Verb edit
ванчын • (vančɨn) (I-I)
- to finish
- 2011, Торати Китабу, Датуршон [Genesis] 2:2:
- Ди чи тян Та ба гун ванчынлиди йимяр, хуанхали
- Di či ti͡an Ta ba gun vančɨnlidi yimi͡ar, huanhali
- he rested on the seventh day from all his work which he had made
Conjugation edit
Conjugation of ванчын
| positive | negative | ||
|---|---|---|---|
| present | ванчындини (vančɨndini) | мә ванчынди (mə vančɨndi) | |
| future | ванчынни (vančɨnni) | мә ванчын (mə vančɨn) | |
| past | simple | ванчынли (vančɨnli) | |
| continuous | ванчынгў (vančɨngw) | ||
| imperative | ванчын (vančɨn) | бә ванчын (bə vančɨn) | |