грѣзъ
Old East Slavic edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *grę̑zь.
Pronunciation edit
- (ca. 9th CE) IPA(key): /ˈɡreːzʊ/
- (ca. 11th CE) IPA(key): /ˈɡrʲeːzʊ/
- (ca. 13th CE) IPA(key): /ˈɡrʲɛːz/, /ˈɡrʲeːz/
- Hyphenation: грѣ‧зъ
Noun edit
грѣзъ (grězŭ) f
Declension edit
Declension of грѣзъ (i-stem)
Singular | Dual | Plural | |
---|---|---|---|
Nominative | грѣзь grězĭ |
грѣзи grězi |
грѣзи grězi |
Genitive | грѣзи grězi |
грѣзию grěziju |
грѣзии grězii |
Dative | грѣзи grězi |
грѣзьма grězĭma |
грѣзьмъ grězĭmŭ |
Accusative | грѣзь grězĭ |
грѣзи grězi |
грѣзи grězi |
Instrumental | грѣзиѭ grězijǫ |
грѣзьма grězĭma |
грѣзьми grězĭmi |
Locative | грѣзи grězi |
грѣзию grěziju |
грѣзьхъ grězĭxŭ |
Vocative | грѣзи grězi |
грѣзи grězi |
грѣзи grězi |
Descendants edit
References edit
- Sreznevsky, Izmail I. (1893) “грѣзъ”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments][1] (in Russian), volumes 1 (А – К), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 603