ефендија
Macedonian edit
Pronunciation edit
Noun edit
ефендија • (efendija) m
Declension edit
Declension of ефендија
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | ефендија | ефендии |
| definite unspecified | ефендијата | ефендиите |
| definite proximal | ефендијава | ефендииве |
| definite distal | ефендијана | ефендиине |
| vocative | ефендијо | ефендии |
Serbo-Croatian edit
Etymology edit
Borrowed from Ottoman Turkish افندی (efendi), from Ancient Greek αὐθέντης (authéntēs, “who acts on one's own, lord”).
Pronunciation edit
Noun edit
ефѐндија m (Latin spelling efèndija)
Declension edit
Declension of ефендија
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ефендија | ефендије |
| genitive | ефендије | ефендија |
| dative | ефендији | ефендијама |
| accusative | ефендију | ефендије |
| vocative | ефендијо | ефендије |
| locative | ефендији | ефендијама |
| instrumental | ефендијом | ефендијама |