иноплеменник
Russian edit
Etymology edit
Borrowed from Old Church Slavonic иноплємєньникъ (inoplemenĭnikŭ).
Pronunciation edit
Noun edit
иноплеме́нник • (inopleménnik) m anim (genitive иноплеме́нника, nominative plural иноплеме́нники, genitive plural иноплеме́нников)
Declension edit
Declension of иноплеме́нник (anim masc-form velar-stem accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | иноплеме́нник inopleménnik |
иноплеме́нники inopleménniki |
genitive | иноплеме́нника inopleménnika |
иноплеме́нников inopleménnikov |
dative | иноплеме́ннику inopleménniku |
иноплеме́нникам inopleménnikam |
accusative | иноплеме́нника inopleménnika |
иноплеме́нников inopleménnikov |
instrumental | иноплеме́нником inopleménnikom |
иноплеме́нниками inopleménnikami |
prepositional | иноплеме́ннике inopleménnike |
иноплеме́нниках inopleménnikax |
Derived terms edit
- иноплеменница (inoplemennica)
- иноплеменнический (inoplemenničeskij)
- иноплеменничий (inoplemenničij)