оученикъ

Old Church Slavonic edit

оученикъ • (učenikŭ) m

student
disciple
- from Vita Methodii, 1700500-1700600:
  показа же имъ ѥдиного отъ извѣстьнꙑихъ оученикъ своихъ, нарицѧемаго Горазда, глаголѧ: сь ѥсть вашеꙗ землѧ свободь моужь.
  pokaza že imŭ jedinogo otŭ izvěstĭnyixŭ učenikŭ svoixŭ, naricęemago Gorazda, glagolę: sĭ jestĭ vašeja zemlę svobodĭ mužĭ.
  He pointed out to them one of his trusted disciples named Gorazd, saying: He is a free countryman of yours.

Declension of оученикъ (o-stem)

	singular	dual	plural
nominative	оученикъ učenikŭ	оученика učenika	оученици učenici
genitive	оученика učenika	оученикоу učeniku	оученикъ učenikŭ
dative	оученикоу, оученикови učeniku, učenikovi	оученикома učenikoma	оученикомъ učenikomŭ
accusative	оученикъ, оученика učenikŭ, učenika	оученика učenika	оученикꙑ učeniky
instrumental	оученикомъ učenikomŭ	оученикома učenikoma	оученикꙑ učeniky
locative	оученицѣ učenicě	оученикоу učeniku	оученицѣхъ učenicěxŭ
vocative	оучениче učeniče	оученика učenika	оученици učenici