рудимент
Russian edit
Pronunciation edit
Noun edit
рудиме́нт • (rudimént) m inan (genitive рудиме́нта, nominative plural рудиме́нты, genitive plural рудиме́нтов)
Declension edit
Declension of рудиме́нт (inan masc-form hard-stem accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | рудиме́нт rudimént |
рудиме́нты rudiménty |
genitive | рудиме́нта rudiménta |
рудиме́нтов rudiméntov |
dative | рудиме́нту rudiméntu |
рудиме́нтам rudiméntam |
accusative | рудиме́нт rudimént |
рудиме́нты rudiménty |
instrumental | рудиме́нтом rudiméntom |
рудиме́нтами rudiméntami |
prepositional | рудиме́нте rudiménte |
рудиме́нтах rudiméntax |
Related terms edit
- рудиментарный (rudimentarnyj)
Serbo-Croatian edit
Etymology edit
From German Rudiment, from Latin rudimentum.
Pronunciation edit
Noun edit
рудѝмент m (Latin spelling rudìment)
Declension edit
Declension of рудимент
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | рудѝмент | рудименти |
genitive | рудимента | рудѝмена̄та̄ |
dative | рудименту | рудиментима |
accusative | рудимент | рудименте |
vocative | рудименте | рудименти |
locative | рудименту | рудиментима |
instrumental | рудиментом | рудиментима |
References edit
- “рудимент” in Hrvatski jezični portal