сауап
Bashkir edit
Etymology edit
Cognate with Uzbek savob (“sawab”), Azerbaijani savab.
Pronunciation edit
Noun edit
сауап • (sawap)
- (Islam) sawab; a spiritual merit or reward that accrues from giving prayers or from performance of good deeds and piety
- Мөхәммәт өммәтенең бер рәҡәғәт намаҙҙарының сауабы башҡа өммәттәрҙең мең рәҡәғәт сауабына тиңләшер.
- Möxəmmət ömməteneñ ber rəqəğət namaźźarınıñ sawabı başqa ömməttərźeñ meñ rəqəğət sawabına tiñləşer.
- The merit of (performing) one sequence of prayer by a follower of Muhammad (i.e. by a Muslim) is equal to the merit of (performing) a thousand of sequences of (=by) other followers (=the followers of other religious traditions).
Declension edit
Declension of сауап (sawap)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | сауап (sawap) | сауаптар (sawaptar) |
| definite genitive | сауаптың (sawaptıñ) | сауаптарҙың (sawaptarźıñ) |
| dative | сауапҡа (sawapqa) | сауаптарға (sawaptarğa) |
| definite accusative | сауапты (sawaptı) | сауаптарҙы (sawaptarźı) |
| locative | сауапта (sawapta) | сауаптарҙа (sawaptarźa) |
| ablative | сауаптан (sawaptan) | сауаптарҙан (sawaptarźan) |
Antonyms edit
- гонаһ (gonah)