тамға
Bashkir edit
Etymology edit
From Common Turkic *tamga.
Pronunciation edit
Noun edit
тамға • (tamğa)
- (historical use) brand, a mark of ownership made on cattle and other property
- Һәр кеше солоғона үҙенең тамғаһын һалған.
- Hər keşe soloğona üźeneñ tamğahın halğan.
- Every person put his/her mark of ownership on his/her log hive.
- earmark
- conventional sign, symbol
Declension edit
Declension of тамға (tamğa)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | тамға (tamğa) | тамғалар (tamğalar) |
| definite genitive | тамғаның (tamğanıñ) | тамғаларҙың (tamğalarźıñ) |
| dative | тамғаға (tamğağa) | тамғаларға (tamğalarğa) |
| definite accusative | тамғаны (tamğanı) | тамғаларҙы (tamğalarźı) |
| locative | тамғала (tamğala) | тамғаларҙа (tamğalarźa) |
| ablative | тамғанан (tamğanan) | тамғаларҙан (tamğalarźan) |
Derived terms edit
- ҡултамға (qultamğa)