оучитель

Old Church Slavonic

Etymology

оучити (učiti, “to teach”) +‎ -тель (-telĭ)

Noun

оучител҄ь • (učitelʹĭ) m

1. teacher
   • from Vita Methodii, 0500200-0500220:

     и соуть въ нꙑ въшьли оучителе мнози крьстиꙗни из Влахъ и из Грькъ и из Нѣмьць, оучаще нꙑ различь.

     i sutĭ vŭ ny vŭšĭli učitele mnozi krĭstijani iz Vlaxŭ i iz Grĭkŭ i iz Němĭcĭ, učašte ny različĭ.

     And many Christian teachers have come to us from among the Latins, Greeks and Germans, teaching us in various ways.

Declension

Declension of оучитель (soft o-stem)

	singular	dual	plural
nominative	оучител҄ь učitelʹĭ	оучител҄а učitelʹa	оучител҄и učitelʹi
genitive	оучител҄а učitelʹa	оучител҄оу učitelʹu	оучител҄ь učitelʹĭ
dative	оучител҄оу, оучител҄еви učitelʹu, učitelʹevi	оучител҄ема učitelʹema	оучител҄емъ učitelʹemŭ
accusative	оучител҄ь, оучител҄а učitelʹĭ, učitelʹa	оучител҄а učitelʹa	оучител҄ѧ učitelʹę
instrumental	оучител҄емь učitelʹemĭ	оучител҄ема učitelʹema	оучител҄и učitelʹi
locative	оучител҄и učitelʹi	оучител҄оу učitelʹu	оучител҄ихъ učitelʹixŭ
vocative	оучител҄оу učitelʹu	оучител҄а učitelʹa	оучител҄и učitelʹi

References

• Mali staroslavensko-hrvatski rječnik, Matica hrvatska, Zagreb, 2004
• Старославянский словарь (по рукописям X-XI веков), Русский язык, Москва 1994