ҡала

See also: кала, қала, and каля

Bashkir

Ҡала

Etymology

From Arabic قَلْعَة (qalʕa, “fort, fortress”).

Cognate with Tatar кала (qala), Kazakh қала (qala), Kyrgyz калаa (kalaa, “city, town”), Turkish kale (“fortress”) etc.

Pronunciation

• IPA^(key): [qɑˈɫɑ]

• Ҡала

  (file)

• Hyphenation: ҡа‧ла

Noun

ҡала • (qala)

1. city, town

   Йәштәрҙе ҡала тарта.

   Yəştərźe qala tarta.

   The city attracts the young.

   Ҡыҙыбыҙ ҡаланан айына бер ҡайтып тора.

   Qıźıbıź qalanan ayına ber qaytıp tora.

   Our daughter comes home from the city once a month.

   Ҡалаға барып етмәҫ борон машинабыҙ ватылды.

   Qalağa barıp yetməś boron maşinabıź vatıldı.

   Our car broke down before we reached the town.

   Риүәйәт буйынса, батша 1707 йылда ҡалаға шәхсән нигеҙ һалған.

   Riwəyət buyınsa, batşa 1707 yılda qalağa şəxsən nigeź halğan.

   As the legend goes, the czar in person laid foundation for the city in 1707.

   Әҙәм балаһы төҙөгән ҡаланы һәм манараны күрер өсөн Хоҙай аҫҡа төштө. (Genesis 11:5.)

   Əźəm balahı töźögən qalanı həm manaranı kürer ösön Xoźay aśqa töştö.

   In order to see the city and the tower that the cildren of men were building, God went down.

Declension

Declension of ҡала (qala)

	singular	plural
absolute	ҡала (qala)	ҡалалар (qalalar)
definite genitive	ҡаланың (qalanıñ)	ҡалаларҙың (qalalarźıñ)
dative	ҡалаға (qalağa)	ҡалаларға (qalalarğa)
definite accusative	ҡаланы (qalanı)	ҡалаларҙы (qalalarźı)
locative	ҡалала (qalala)	ҡалаларҙа (qalalarźa)
ablative	ҡаланан (qalanan)	ҡалаларҙан (qalalarźan)

Derived terms

• башҡала (başqala)