ҡанун
Bashkir edit
Etymology edit
From Arabic قَانُون (qānūn, “law, regulation”), from Ancient Greek κανών (kanṓn).
Pronunciation edit
Noun edit
ҡанун • (qanun)
- regulation, order, code
- standard, norm, an established principle
- Шәриғәт ҡанундары.
- Şəriğət qanundarı.
- The Shari'a norms.
- Көнсығыш шиғриәте ҡанундары.
- Könsığış şiğriəte qanundarı.
- The standards of Eastern poetry.
- Психология ҡануны буйынса, кире мәғлүмәт ыңғайына ҡарағанда хәтерҙә тәрәнерәк эҙ ҡалдыра һәм оҙағыраҡ һаҡлана.
- Psixologiya qanunı buyınsa, kire məğlümət ıñğayına qarağanda xəterźə tərənerək eź qaldıra həm oźağıraq haqlana.
- According to a psychology principle, negative information, as contrasted to positive (information), leaves a deeper imprint in memory and remains longer.
- statute
Declension edit
Declension of ҡанун (qanun)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | ҡанун (qanun) | ҡанундар (qanundar) |
| definite genitive | ҡанундың (qanundıñ) | ҡанундарҙың (qanundarźıñ) |
| dative | ҡанунға (qanunğa) | ҡанундарға (qanundarğa) |
| definite accusative | ҡанунды (qanundı) | ҡанундарҙы (qanundarźı) |
| locative | ҡанунда (qanunda) | ҡанундарҙа (qanundarźa) |
| ablative | ҡанундан (qanundan) | ҡанундарҙан (qanundarźan) |