үткән
Bashkir edit
Pronunciation edit
Noun edit
үткән • (ütkən)
- past
- Үткәнен белмәгәндең киләсәге юҡ.
- Ütkənen belməgəndeñ kiləsəge yuq.
- Who does not know (his/her) past, does not have future.
Declension edit
Declension of үткән (ütkən)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | үткән (ütkən) | үткәндәр (ütkəndər) |
| definite genitive | үткәндең (ütkəndeñ) | үткәндәрҙең (ütkəndərźeñ) |
| dative | үткәнгә (ütkəngə) | үткәндәргә (ütkəndərgə) |
| definite accusative | үткәнде (ütkənde) | үткәндәрҙе (ütkəndərźe) |
| locative | үткәндә (ütkəndə) | үткәндәрҙә (ütkəndərźə) |
| ablative | үткәндән (ütkəndən) | үткәндәрҙән (ütkəndərźən) |
Adjective edit
үткән • (ütkən)
- past
- Үткән ғүмер — аҡҡан һыу.
- Ütkən ğümer — aqqan hıw.
- Past life is (like) water that has flowed (away).
Coordinate terms edit
- бөгөнгө көн (bögöngö kön), хәҙерге ваҡыт (xəźerge vaqıt, “present”)
- киләсәк (kiləsək, “future”)
Derived terms edit
- үткән заман (ütkən zaman, “past tense”)