Armenian

edit

Etymology

edit

From Old Armenian Խաչատուր (Xačʻatur).

Pronunciation

edit

Proper noun

edit

Խաչատուր (Xačʻatur)

  1. a male given name, Khachatur

Declension

edit
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative Խաչատուր (Xačʻatur) Խաչատուրներ (Xačʻaturner)
dative Խաչատուրի (Xačʻaturi) Խաչատուրների (Xačʻaturneri)
ablative Խաչատուրից (Xačʻaturicʻ) Խաչատուրներից (Xačʻaturnericʻ)
instrumental Խաչատուրով (Xačʻaturov) Խաչատուրներով (Xačʻaturnerov)
locative
definite forms
nominative Խաչատուրը/Խաչատուրն (Xačʻaturə/Xačʻaturn) Խաչատուրները/Խաչատուրներն (Xačʻaturnerə/Xačʻaturnern)
dative Խաչատուրին (Xačʻaturin) Խաչատուրներին (Xačʻaturnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative Խաչատուրս (Xačʻaturs) Խաչատուրներս (Xačʻaturners)
dative Խաչատուրիս (Xačʻaturis) Խաչատուրներիս (Xačʻaturneris)
ablative Խաչատուրիցս (Xačʻaturicʻs) Խաչատուրներիցս (Xačʻaturnericʻs)
instrumental Խաչատուրովս (Xačʻaturovs) Խաչատուրներովս (Xačʻaturnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative Խաչատուրդ (Xačʻaturd) Խաչատուրներդ (Xačʻaturnerd)
dative Խաչատուրիդ (Xačʻaturid) Խաչատուրներիդ (Xačʻaturnerid)
ablative Խաչատուրիցդ (Xačʻaturicʻd) Խաչատուրներիցդ (Xačʻaturnericʻd)
instrumental Խաչատուրովդ (Xačʻaturovd) Խաչատուրներովդ (Xačʻaturnerovd)
locative

Derived terms

edit

See also

edit

Old Armenian

edit

Etymology

edit

From խաչատուր (xačʻatur, given by the cross), from խաչ (xačʻ, cross) + -ա- (-a-) + տամ (tam, to give).[1] Typologically compare Greek Σταύρος (Stávros), from σταυρός (stavrós, cross). In use since the 11th century.

Noun

edit

Խաչատուր (Xačʻatur)

  1. a male given name

Declension

edit
edit

Descendants

edit
  • Armenian: Խաչատուր (Xačʻatur)

References

edit
  1. ^ Ačaṙyan, Hračʻya (1944) “Խաչատուր”, in Hayocʻ anjnanunneri baṙaran [Dictionary of Personal Names of Armenians] (Erewani petakan hamalsaran. Gitakan ašxatutʻyunner; 24) (in Armenian), volume II, Yerevan: University Press, page 467