անիծանեմ
Old Armenian edit
Alternative forms edit
- անիծեմ (anicem)
Etymology edit
The root is անէծ- (anēc-), from Proto-Indo-European *h₃neyd- (“curse”), + -ան- (-an-).[1][2][3][4]
Verb edit
անիծանեմ • (anicanem)
- (transitive) to curse, to imprecate
- անիծեալ ― aniceal ― cursed
- (transitive) to detest, to loathe, to abhor, to forswear, to deny upon oath
Conjugation edit
active
| infinitive | անիծանել (anicanel) | participle | անիծեալ (aniceal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | անիծ- (anic-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անիծանեմ (anicanem) | անիծանես (anicanes) | անիծանէ (anicanē) | անիծանեմք (anicanemkʻ) | անիծանէք (anicanēkʻ) | անիծանեն (anicanen) | |
| imperfect | անիծանէի, անիծանեի* (anicanēi, anicanei*) | անիծանէիր, անիծանեիր* (anicanēir, anicaneir*) | անիծանէր (anicanēr) | անիծանէաք, անիծանեաք* (anicanēakʻ, anicaneakʻ*) | անիծանէիք, անիծանեիք* (anicanēikʻ, anicaneikʻ*) | անիծանէին, անիծանեին* (anicanēin, anicanein*) | |
| aorist | անիծի (anici) | անիծեր (anicer) | անէծ (anēc) | անիծաք (anicakʻ) | անիծէք, անիծիք (anicēkʻ, anicikʻ) | անիծին (anicin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անիծանիցեմ (anicanicʻem) | անիծանիցես (anicanicʻes) | անիծանիցէ (anicanicʻē) | անիծանիցեմք (anicanicʻemkʻ) | անիծանիցէք (anicanicʻēkʻ) | անիծանիցեն (anicanicʻen) | |
| aorist | անիծից (anicicʻ) | անիծցես (aniccʻes) | անիծցէ (aniccʻē) | անիծցուք (aniccʻukʻ) | անիծջիք (anicǰikʻ) | անիծցեն (aniccʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | անէ՛ծ (anḗc) | — | — | անիծէ՛ք (anicḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | անիծջի՛ր (anicǰír) | — | — | անիծջի՛ք (anicǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ անիծաներ (mí anicaner) | — | — | մի՛ անիծանէք (mí anicanēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | անիծանել, անիծանիլ* (anicanel, anicanil*) | participle | անիծեալ (aniceal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | անիծ- (anic-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անիծանիմ (anicanim) | անիծանիս (anicanis) | անիծանի (anicani) | անիծանիմք (anicanimkʻ) | անիծանիք (anicanikʻ) | անիծանին (anicanin) | |
| imperfect | անիծանէի (anicanēi) | անիծանէիր (anicanēir) | անիծանէր, անիծանիւր (anicanēr, anicaniwr) | անիծանէաք (anicanēakʻ) | անիծանէիք (anicanēikʻ) | անիծանէին (anicanēin) | |
| aorist | անիծայ (anicay) | անիծար (anicar) | անիծաւ (anicaw) | անիծաք (anicakʻ) | անիծայք (anicaykʻ) | անիծան (anican) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | անիծանիցիմ (anicanicʻim) | անիծանիցիս (anicanicʻis) | անիծանիցի (anicanicʻi) | անիծանիցիմք (anicanicʻimkʻ) | անիծանիցիք (anicanicʻikʻ) | անիծանիցին (anicanicʻin) | |
| aorist | անիծայց (anicaycʻ) | անիծցիս (aniccʻis) | անիծցի (aniccʻi) | անիծցուք (aniccʻukʻ) | անիծջիք (anicǰikʻ) | անիծցին (aniccʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | անիծի՛ր (anicír) | — | — | անիծարո՛ւք (anicarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | անիծջի՛ր (anicǰír) | — | — | անիծջի՛ք (anicǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ անիծանիր (mí anicanir) | — | — | մի՛ անիծանիք (mí anicanikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Derived terms edit
- անէծք (anēckʻ)
- անիծաբեր (anicaber)
- անիծադրական (anicadrakan)
- անիծադրութիւն (anicadrutʻiwn)
- անիծական (anicakan)
- անիծակուր (anicakur)
- անիծահրաւիրակ (anicahrawirak)
- անիծանելի (anicaneli)
- անիծապարտ (anicapart)
- անիծիչ (anicičʻ)
- անձնանէծ (anjnanēc)
- հրապարականէծ (hraparakanēc)
Descendants edit
References edit
- ^ Ačaṙyan, Hračʻya (1940) Hayocʻ lezvi patmutʻyun [History of the Armenian Language] (in Armenian), volume I, Yerevan: University Press, pages 36–37
- ^ Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “անէծ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- ^ Matasović, Ranko (2009) A Grammatical Sketch of Classical Armenian[1], Zagreb, page 9
- ^ Martirosyan, Hrach (2010) “*anēc-”, in Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 82
Further reading edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “անիծանեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “անիծանեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy