դեգերումն
Old Armenian edit
Etymology edit
դեգերիմ (degerim) + -ումն (-umn)
Noun edit
դեգերումն • (degerumn)
- frequenting a company
- evagation, distraction, dissipation
Declension edit
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | դեգերումն (degerumn) | դեգերմունք (degermunkʻ) | |
| genitive | դեգերման (degerman) | դեգերմանց (degermancʻ) | |
| dative | դեգերման (degerman) | դեգերմանց (degermancʻ) | |
| accusative | դեգերումն (degerumn) | դեգերմունս (degermuns) | |
| ablative | դեգերմանէ (degermanē) | դեգերմանց (degermancʻ) | |
| instrumental | դեգերմամբ (degermamb) | դեգերմամբք (degermambkʻ) | |
| locative | դեգերման (degerman) | դեգերմունս (degermuns) |
Synonyms edit
- դեգերանք (degerankʻ)
Descendants edit
- Armenian: դեգերում (degerum)
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “դեգերումն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy