կայթումն
Old Armenian edit
Etymology edit
կայթեմ (kaytʻem) + -ումն (-umn)
Noun edit
կայթումն • (kaytʻumn)
- clapping of hands; stamping; shouting, applause, cheers, acclamations; caper; clattering
Declension edit
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | կայթումն (kaytʻumn) | կայթմունք (kaytʻmunkʻ) | |
| genitive | կայթման (kaytʻman) | կայթմանց (kaytʻmancʻ) | |
| dative | կայթման (kaytʻman) | կայթմանց (kaytʻmancʻ) | |
| accusative | կայթումն (kaytʻumn) | կայթմունս (kaytʻmuns) | |
| ablative | կայթմանէ (kaytʻmanē) | կայթմանց (kaytʻmancʻ) | |
| instrumental | կայթմամբ (kaytʻmamb) | կայթմամբք (kaytʻmambkʻ) | |
| locative | կայթման (kaytʻman) | կայթմունս (kaytʻmuns) |
Synonyms edit
- կայթիւն (kaytʻiwn)
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “կայթումն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy