կաւեղէն

Old Armenian

Etymology

From կաւ (kaw) +‎ -եղէն (-ełēn).

Adjective

կաւեղէն • (kawełēn)

1. made of clay, argillaceous, clayey, clayish

Declension

i-a-type

	singular		plural
nominative	կաւեղէն (kawełēn)		կաւեղէնք (kawełēnkʻ)
genitive	կաւեղինի (kawełini)		կաւեղինաց (kawełinacʻ)
dative	կաւեղինի (kawełini)		կաւեղինաց (kawełinacʻ)
accusative	կաւեղէն (kawełēn)		կաւեղէնս (kawełēns)
ablative	կաւեղինէ (kawełinē)		կաւեղինաց (kawełinacʻ)
instrumental	կաւեղինաւ (kawełinaw)		կաւեղինաւք = կաւեղինօք (kawełinawkʻ = kawełinōkʻ)
locative	կաւեղինի (kawełini)		կաւեղէնս (kawełēns)

Descendants

• Armenian: կավեղեն (kaveġen)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “կաւեղէն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կաւեղէն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy