կիտակ
Old Armenian edit
Etymology edit
From կէտ (kēt, “point”) + -ակ (-ak).
Noun edit
կիտակ • (kitak)
- point, canon, rule
Declension edit
i-a-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | կիտակ (kitak) | կիտակք (kitakkʿ) | |
| genitive | կիտակի (kitaki) | կիտակաց (kitakacʿ) | |
| dative | կիտակի (kitaki) | կիտակաց (kitakacʿ) | |
| accusative | կիտակ (kitak) | կիտակս (kitaks) | |
| ablative | կիտակէ (kitakē) | կիտակաց (kitakacʿ) | |
| instrumental | կիտակաւ (kitakaw) | կիտակաւք = կիտակօք (kitakawkʿ = kitakōkʿ) | |
| locative | կիտակի (kitaki) | կիտակս (kitaks) |
References edit
- Petrosean, Matatʿeay (1879) “կիտակ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կիտակ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy