կլնում

Old Armenian

Etymology

From կուլ- (kul-) +‎ -ն- (-n-).

Verb

կլնում • (klnum)  (aorist indicative կլայ)

1. Alternative form of կլանեմ (klanem)

Conjugation

mediopassive

infinitive		կլնուլ (klnul)		participle	կլեալ (kleal)
causative		կլուցանեմ (klucʻanem)		aorist stem	կլ- (kl-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	կլնում (klnum)	կլնուս (klnus)	կլնու (klnu)	կլնումք (klnumkʻ)	կլնուք (klnukʻ)	կլնուն (klnun)
	imperfect	կլնուի (klnui)	կլնուիր (klnuir)	կլնոյր (klnoyr)	կլնուաք (klnuakʻ)	կլնուիք (klnuikʻ)	կլնուին (klnuin)
	aorist	կլայ (klay)	կլար (klar)	կլաւ (klaw)	կլաք (klakʻ)	կլայք (klaykʻ)	կլան (klan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	կլնուցում (klnucʻum)	կլնուցուս (klnucʻus)	կլնուցու (klnucʻu)	կլնուցումք (klnucʻumkʻ)	կլնուցուք (klnucʻukʻ)	կլնուցուն (klnucʻun)
	aorist	կլայց (klaycʻ)	կլցիս (klcʻis)	կլցի (klcʻi)	կլցուք (klcʻukʻ)	կլջիք (klǰikʻ)	կլցին (klcʻin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	կլի՛ր (klír)	—	—	կլարո՛ւք (klarúkʻ)	—
	cohortative	—	կլջի՛ր (klǰír)	—	—	կլջի՛ք (klǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ կլնուր (mí klnur)	—	—	մի՛ կլնուք (mí klnukʻ)	—

References

• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կլնում”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy