վայրենութիւն
Old Armenian edit
Etymology edit
վայրեն- (vayren-) + -ութիւն (-utʻiwn)
Noun edit
վայրենութիւն • (vayrenutʻiwn)
Declension edit
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | վայրենութիւն (vayrenutʻiwn) | վայրենութիւնք (vayrenutʻiwnkʻ) | |
genitive | վայրենութեան (vayrenutʻean) | վայրենութեանց (vayrenutʻeancʻ) | |
dative | վայրենութեան (vayrenutʻean) | վայրենութեանց (vayrenutʻeancʻ) | |
accusative | վայրենութիւն (vayrenutʻiwn) | վայրենութիւնս (vayrenutʻiwns) | |
ablative | վայրենութենէ (vayrenutʻenē) | վայրենութեանց (vayrenutʻeancʻ) | |
instrumental | վայրենութեամբ (vayrenutʻeamb) | վայրենութեամբք (vayrenutʻeambkʻ) | |
locative | վայրենութեան (vayrenutʻean) | վայրենութիւնս (vayrenutʻiwns) |
Descendants edit
- Armenian: վայրենություն (vayrenutʻyun)
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “վայրենութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy