փեսայութիւն
Old Armenian edit
Etymology edit
From փեսայ (pʻesay, “bridegroom”) + -ութիւն (-utʻiwn).
Noun edit
փեսայութիւն • (pʻesayutʻiwn)
Declension edit
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | փեսայութիւն (pʻesayutʻiwn) | փեսայութիւնք (pʻesayutʻiwnkʻ) | |
| genitive | փեսայութեան (pʻesayutʻean) | փեսայութեանց (pʻesayutʻeancʻ) | |
| dative | փեսայութեան (pʻesayutʻean) | փեսայութեանց (pʻesayutʻeancʻ) | |
| accusative | փեսայութիւն (pʻesayutʻiwn) | փեսայութիւնս (pʻesayutʻiwns) | |
| ablative | փեսայութենէ (pʻesayutʻenē) | փեսայութեանց (pʻesayutʻeancʻ) | |
| instrumental | փեսայութեամբ (pʻesayutʻeamb) | փեսայութեամբք (pʻesayutʻeambkʻ) | |
| locative | փեսայութեան (pʻesayutʻean) | փեսայութիւնս (pʻesayutʻiwns) |
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “փեսայութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy