אָבליגאַטאָריש

Yiddish

Etymology

Compare German obligatorisch, ultimately from Late Latin obligātōrius (“binding”).

Pronunciation

• (YIVO) IPA^(key): /ɔ.bʎɪ.ɡaˈtɔ.rɪʃ/

Adjective

אָבליגאַטאָריש • (obligatorish)

1. compulsory, obligatory

Declension

Declension of אָבליגאַטאָריש

predicative					אָבליגאַטאָריש obligatorish
case	masculine	neuter			feminine	plural
		indefinite	definite	post./nom.
nominative	אָבליגאַטאָרישער obligatorisher	אָבליגאַטאָריש obligatorish	אָבליגאַטאָרישע obligatorishe	אָבליגאַטאָרישס obligatorishs	אָבליגאַטאָרישע obligatorishe	אָבליגאַטאָרישע obligatorishe
accusative	אָבליגאַטאָרישן obligatorishn
dative			אָבליגאַטאָרישן obligatorishn		אָבליגאַטאָרישער obligatorisher

Related terms

• אָבליגאַציע (obligatsye)