זיסן

Yiddish

Etymology 1

Adjective

זיסן • (zisn)

1. inflected form of זיס (zis)

Etymology 2

From Old High German suozen, from Proto-Germanic *swōtijaną. Compare German süßen.

Verb

זיסן • (zisn) (past participle געזיסט (gezist))

1. (obsolete) to sweeten

Conjugation

Conjugation of זיסן

infinitive	זיסן zisn
present participle	זיסנדיק zisndik
past participle	געזיסט gezist
auxiliary	האָבן hobn
present	איך זיס ikh zis	מיר זיסן mir zisn
	דו זיסט du zist	איר זיסט ir zist
	ער זיסט er zist	זיי זיסן zey zisn
imperative	זיס (דו) zis (du)	זיסט (איר) zist (ir)
Composed forms past איך האָב געזיסט ikh hob gezist מיר האָבן געזיסט mir hobn gezist דו האָסט געזיסט du host gezist איר האָט געזיסט ir hot gezist ער האָט געזיסט er hot gezist זיי האָבן געזיסט zey hobn gezist pluperfect איך האָב געהאַט געזיסט ikh hob gehat gezist מיר האָבן געהאַט געזיסט mir hobn gehat gezist דו האָסט געהאַט געזיסט du host gehat gezist איר האָט געהאַט געזיסט ir hot gehat gezist ער האָט געהאַט געזיסט er hot gehat gezist זיי האָבן געהאַט געזיסט zey hobn gehat gezist future איך וועל זיסן ikh vel zisn מיר וועלן זיסן mir veln zisn דו וועסט זיסן du vest zisn איר וועט זיסן ir vet zisn ער וועט זיסן er vet zisn זיי וועלן זיסן zey veln zisn future perfect איך וועל האָבן געזיסט ikh vel hobn gezist מיר וועלן האָבן געזיסט mir veln hobn gezist דו וועסט האָבן געזיסט du vest hobn gezist איר וועט האָבן געזיסט ir vet hobn gezist ער וועט האָבן געזיסט er vet hobn gezist זיי וועלן האָבן געזיסט zey veln hobn gezist

Derived terms

• באַזיסן (bazisn)
• פֿאַרזיסן (farzisn)