احتفاظ
Arabic edit
Root |
---|
ح ض ر (ḥ-ḍ-r) |
Noun edit
اِحْتِفَاظ • (iḥtifāẓ) m
- verbal noun of اِحْتَفَظَ (iḥtafaẓa) (form VIII)
Declension edit
Declension of noun اِحْتِفَاظ (iḥtifāẓ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِحْتِفَاظ iḥtifāẓ |
الِاحْتِفَاظ al-iḥtifāẓ |
اِحْتِفَاظ iḥtifāẓ |
Nominative | اِحْتِفَاظٌ iḥtifāẓun |
الِاحْتِفَاظُ al-iḥtifāẓu |
اِحْتِفَاظُ iḥtifāẓu |
Accusative | اِحْتِفَاظًا iḥtifāẓan |
الِاحْتِفَاظَ al-iḥtifāẓa |
اِحْتِفَاظَ iḥtifāẓa |
Genitive | اِحْتِفَاظٍ iḥtifāẓin |
الِاحْتِفَاظِ al-iḥtifāẓi |
اِحْتِفَاظِ iḥtifāẓi |