See also: أنقطع

Arabic edit

Root
ق ط ع (q-ṭ-ʕ)

Pronunciation edit

Verb edit

اِنْقَطَعَ (inqaṭaʕa) VII, non-past يَنْقَطِعُ‎ (yanqaṭiʕu)

  1. to be cut off
    يَنْقَطِعُ نَفَسِيyanqaṭiʕu nafasīI'm out of breath.

Conjugation edit

Descendants edit

  • Ottoman Turkish: انقطاع (inkıta)

South Levantine Arabic edit

Root
ق ط ع
4 terms

Etymology edit

From Arabic اِنْقَطَعَ (inqaṭaʕa).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /in.ʔa.tˤaʕ/, [ɪnˈʔɑ.tˤɑʕ]
  • (file)

Verb edit

انقطع (inʔaṭaʕ) VII (present بنقطع (binʔaṭeʕ))

  1. (passive voice) to be interrupted, to be cut off

Conjugation edit

    Conjugation of انقطع (inʔaṭaʕ)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m انقطعت (inʔaṭaʕt) انقطعت (inʔaṭaʕt) انقطع (inʔaṭaʕ) انقطعنا (inʔaṭaʕna) انقطعتو (inʔaṭaʕtu) انقطعو (inʔaṭaʕu)
f انقطعتي (inʔaṭaʕti) انقطعت (inʔaṭaʕat)
present m بنقطع (banʔaṭeʕ) بتنقطع (btinʔaṭeʕ) بنقطع (binʔaṭeʕ) مننقطع (mninʔaṭeʕ) بتنقطعو (btinʔaṭʕu) بنقطعو (binʔaṭʕu)
f بتنقطعي (btinʔaṭʕi) بتنقطع (btinʔaṭeʕ)
subjunctive m انقطع (anʔaṭeʕ) تنقطع (tinʔaṭeʕ) ينقطع (yinʔaṭeʕ) ننقطع (ninʔaṭeʕ) تنقطعو (tinʔaṭʕu) ينقطعو (yinʔaṭʕu)
f تنقطعي (tinʔaṭʕi) تنقطع (tinʔaṭeʕ)
imperative m انقطع (inʔaṭeʕ) انقطعو (inʔaṭʕu)
f انقطعي (inʔaṭʕi)