بالطه
Ottoman Turkish edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Turkic *baltu (“axe”); cognate with Azerbaijani balta, Bashkir балта (balta), Chuvash пуртӑ (purt̬ă), Kazakh балта (balta), Kyrgyz балта (balta), Southern Altai малта (malta), Tatar балта (balta), Turkmen palta, Uyghur پالتا (palta) and Uzbek bolta.
Pronunciation edit
Noun edit
بالطه • (balta)
- axe, hatchet, a tool for felling trees or chopping wood
- battle axe, an ancient military weapon in the form of an axe
Derived terms edit
- بالطه باش (balta baş, “kind of ship”)
- بالطهجی (baltacı, “halberdier”)
- بالطهلامق (baltalamak, “to axe”)
- بالطهلق (baltalık, “copse, coppice”)
- بالطهلی (baltalı, “soldier armed with an axe”)
Descendants edit
- Turkish: balta
- → Arabic: بَلْطة (balṭa)
- → Armenian: պալթա (paltʻa)
- → Bulgarian: балти́я (baltíja), балта́ (baltá)
- → Greek: μπαλτάς (baltás)
- → Ladino: balta
- → Romanian: baltag
- → Serbo-Croatian:
Further reading edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “balta”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 456
- Kélékian, Diran (1911) “بالطه”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 246
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Securis”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 1530
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “بالته”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 683
- Nişanyan, Sevan (2002–) “balta”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “بالطه”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 382