تتبير
Arabic edit
Root |
---|
ت ب ر (t-b-r) |
Pronunciation edit
Noun edit
تَتْبِير • (tatbīr) m
- verbal noun of تَبَّرَ (tabbara) (form II)
Declension edit
Declension of noun تَتْبِير (tatbīr)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَتْبِير tatbīr |
التَّتْبِير at-tatbīr |
تَتْبِير tatbīr |
Nominative | تَتْبِيرٌ tatbīrun |
التَّتْبِيرُ at-tatbīru |
تَتْبِيرُ tatbīru |
Accusative | تَتْبِيرًا tatbīran |
التَّتْبِيرَ at-tatbīra |
تَتْبِيرَ tatbīra |
Genitive | تَتْبِيرٍ tatbīrin |
التَّتْبِيرِ at-tatbīri |
تَتْبِيرِ tatbīri |
References edit
- Steingass, Francis Joseph (1884) “تبر”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen
- Wehr, Hans (1979) “تبر”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN