تركيز
Arabic edit
Root |
---|
ر ك ز (r-k-z) |
Etymology edit
Verbal noun of رَكَّزَ (rakkaza).
Pronunciation edit
Noun edit
تَرْكِيز • (tarkīz) m
- verbal noun of رَكَّزَ (rakkaza) (form II)
- concentration, concentrating
- (chemistry, medicine) concentration (of a chemical, etc)
Declension edit
Declension of noun تَرْكِيز (tarkīz)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَرْكِيز tarkīz |
التَّرْكِيز at-tarkīz |
تَرْكِيز tarkīz |
Nominative | تَرْكِيزٌ tarkīzun |
التَّرْكِيزُ at-tarkīzu |
تَرْكِيزُ tarkīzu |
Accusative | تَرْكِيزًا tarkīzan |
التَّرْكِيزَ at-tarkīza |
تَرْكِيزَ tarkīza |
Genitive | تَرْكِيزٍ tarkīzin |
التَّرْكِيزِ at-tarkīzi |
تَرْكِيزِ tarkīzi |